|
ve Analitik
Biricik
Dörtlemesi H. İbrahim Türkdoğan Bence, Stirner’i tüm felsefesiyle Stirner’in Eleştirmenleri’nde buluruz. |
|||
|
Biricik’in
Kim’i Biricik
–Kim ise, O’dur. Stirner:
“Du bist der Wer, der Der der Phrase.” “Sen
boş lafın bizzat kendisisin, sen
boş lafın Kim’isin.” Biricik’in
Açılımı Biricik’in
açılımı, sınırlarıdır, oysa Biricik –sınırsızdır.
Ancak edim, Biricik’i
sınırlar. Biricik’in edimi adsızdır. “Biricik’in
içeriği düşünce içermediği
için, işte bu nedenle de
düşünülemeyen ve
söylenemeyendir, söylenemeyen olduğu
içindir ki, tepeden tırnağa kadar boş
laftır ve aynı zamanda da – boş laf
değildir.” “Ne
zaman ki, hiçbir şey seni ifade etmezse ve sen sadece adlandırılırsan, o zaman sen, sen olarak
kabul edilirsin. Herhangi
bir şey seni ifade ettiği sürece, sen sadece bu şey (insan,
tin, Hıristiyan vb.)
olarak kabul edilirsin işte. Oysa Biricik hiçbir şey ifade
etmiyor, çünkü o
sadece bir addan ibarettir, sadece şunu söyler: Sen sadece
sensin ve senden
başka bir şey değilsin, sen biricik
sensin, sen kendinsin. Bununla sen yüklemsizleşirsin ve aynı
zamanda da
belirlenimsiz, mesleksiz, yasasızlaşırsın vb.” Biricik’in
İçeriği Biricik
–içeriksiz bir
sözcüktür. “Başlangıcı
sözle başlayan dünyanın son
sözüdür –Biricik.” “Biricik
dürüst, inkâr edilemez, bariz –
boş laftır; o, bizim boş laflı dünyamızın son
taşıdır ki, bu dünyanın “başlangıcında söz
vardı”. “–
Her kim Biricik’ten, tıpkı bir kavramda olduğu gibi herhangi
bir düşünce
içeriği türetmek isterse, her kim
“Biricik” ile senin ne
olduğunun ifade edileceğini düşünüyorsa:
Sadece boş laflara
inandığını kanıtlamış olur, çünkü o boş
lafların boş laflar olduğunun farkında
değildir ve boş laf içinde kendine
özgü bir
içerik aradığını kanıtlamış
olur. Sen,
düşünülemeyen ve söylenemeyen, sen
boş lafın içeriğisin, boş lafın malikisin,
boş lafın bizzat kendisisin.” “Sen
– Biricik! Burada hâlâ herhangi bir
içerikli düşünce, içerikli bir
yargı mevcut
mu? Hayır, hiçbir içerik!” Biricik’in
Sonu Biricik
–son sözdür. Söz olmayan
söz, sessiz söz. Susuyorum. “Biricik,
seni ve beni ifade eden son ve ölen ifade (yüklem)
olmalıdır, sadece fikre
dönüşen ifade olmalıdır: Artık ifade olmayan bir
ifade, sesi kesilen, sessiz ifade.” Bu metnin ilk yayımlandığı yer: Aç Yazı, Sayı 14, Norgunk, Haziran 2023
|